ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ - ΑΕΤΗΤΟΣ (ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ) 
*Αέτητος: Ακατάλυτος, άθικτος, ατελείωτος, αθάνατος
Είμαι τυχερός που κατάγομαι από δυο χωριά. Το Ζαρό που γεννήθηκα και μεγάλωσα και τις Μάκρες που πήγαινα στις διακοπές των σχολείων και βοηθούσα τους γονείς μου από μικρός στις γεωργικές ασχολίες. Και οι δύο αυτοί τόποι της Πάνω Ρίζας είχαν και έχουν την αυθεντικότητα της κρητικής κουλτούρας, μερακλήδες, με ιδιαίτερη ντοπιολαλιά, αυτοδίδακτους χορευταράδες, ζηλευτούς καλλιτέχνες της κρητικής μουσικής, χορατατζήδες, μαντιναδολόγους, πιότηδες επιρρεπείς στις παρέες για φαγοπότι και γλέντι. Σ’ αυτό το περιβάλλον μεγάλωσα.
Η μάνα μου μου ‘μαθε να χορεύω από πριν πάω Δημοτικό, με την μπουκόλυρα. Προσπαθούσα να μιμηθώ παλιούς χορευτήδες στα ζάλα και τα τσαλίμια, όταν γινόταν κανά γάμος ή πανηγύρι. Μεγαλώνοντας δεν υπήρχε Σαββατοκύριακο να μην ακούω κρητικά, Αθήνα ή Ηράκλειο. Άθελά μου προσπαθούσα να συντάξω καμιά μαντινάδα εντελώς αυθόρμητα και ερασιτεχνικά. Έχω ακούσει και διαβάσει χιλιάδες. Έτσι προέκυψαν αυτά που ακολουθούν, με συναίσθημα, με σκωπτική και χιουμοριστική διάθεση. Αποποιούμαι οτιδήποτε χαρακτηριστικό με μαντιναδολόγους.
Την έκδοση των στίχων την έκανα κατόπιν προτροπής φίλων και ειδικών και το αφιερώνω στη μνήμη του λεβέντη πατέρα μου Γιώργη Βασιλάκη (Λευτερογιώργη) και της μερακλίνας μάνας μου Στέλλας. Πάντα θα ‘μαι περήφανος γι αυτούς, και ευγνώμων γι αυτά που μου έδωσαν
Είμαι συνταξιούχος της Δ.Ε.Η. Παντρεμένος με τη Φωτεινή Κατσούλη στα Μάλια. Έχω δύο κόρες παντρεμένες και μέχρι στιγμής μου ‘χουν δώσει τρία και δύο εγγόνια. Εννοείται ότι τους το αφιερώνω.